Działanie lecznicze, profilaktyczne zielonej herbaty znane jest od stuleci. Mało kto jednak wie co dokładnie wpływa na to, że zielona herbata ma takie a nie inne właściwości. Jeśli chcesz się tego dowiedzieć, koniecznie zapoznaj się z naszymi wpisem na blogu
Herbata – napój codzienny, pity praktycznie przez wszystkich i bardzo popularny w naszym kraju. Podawany zarówno na przyjęciach, spotkaniach oficjalnych i mniej oficjalnych, spożywany także w pracy i w zaciszu domowego ogniska. Każdy z nas ma swój ulubiony rodzaj i smak.
Pracownicy plantacji herbaty wcześnie rano udają się na zbiory liści z krzewów herbacianych. Zebrane liście wrzucają do bambusowych przewiewnych koszy najczęściej zawieszonych na plecach, a następnie transportują do miejsca, w którym zostaną one poddane szybkiemu przesuszeniu na wolnym powietrzu.
Japonia to azjatyckie państwo położone w dosyć niespokojnym pod względem geologicznym rejonie Pacyfiku. Jest to także kraj znany z produkcji wyśmienitych herbat. Czołowe miejsce wśród nich zajmuje zielona herbata. Jest ona produkowana w różnych odmianach.
O smaku herbaty decyduje co najmniej kilka niezwykle istotnych czynników: począwszy od samej herbaty i jej jakości (to temat-rzeka), przez jakość i temperaturę wody oraz rodzaj naczynia, w którym napar jest przygotowywany po czas zaparzania. Porozmawiajmy na początek o samej herbacie i jej jakości. Na smak i aromat naparu wpływają warunki, w jakich uprawiane są krzewy herbaciane. Inaczej bowiem smakują herbaty himalajskie, a inaczej na przykład chińskie.
Zielona herbata to jeden z tradycyjnych napojów Dalekiego Wschodu, przyrządzanych w oparciu o liście jednego z gatunków herbaty - Camellia sinensis (rośliny określanej jako chińska herbata). Z terenu dawnych Chin ten specyficzny gatunek roślinny rozprzestrzenił się na wiele innych krajów azjatyckich, skąd dotarł również do Japonii.
W ciągu ostatnich miesięcy na rynku herbaty zielonej zaobserwowałem ciekawe i smutne jednocześnie zjawisko. Opowiem o nim na przykładzie zielonej herbaty matcha.
Herbata jest rozpowszechniona na całym świecie, a w niektórych kulturach zajmuje bardzo szczególne miejsce. Za jej ojczyznę przyjmuje się oficjalnie Chiny, ponieważ to właśnie Chińczycy jako pierwsi pięć tysięcy lat temu opisali jej dobroczynne właściwości i oryginalny smak.